Zaburzenia stawu skroniowo - żuchwowego
Staw skroniowo-żuchwowy często bywa przyczyną problemów,
które pozornie nie są z nim związane. Dzieje się tak ze względu na
jego liczne powiązania zarówno ze strukturami układu
mięśniowego-szkieletowego jak i układu nerwowego. Ciężko jest
wymienić wszystkie przyczyny występowania zaburzeń stawu
skroniowo-żuchwowego. Najczęściej występujące to wady zgryzu (np.
przodo lub tyłozgryz), a do ich powstawania przyczyniają się
nieprawidłowe nawyki, np. częste żucie gumy. Każda poważna
interwencja stomatologiczna zostawia ślady napięciowe w mięśniach
i wiązadłach okolicy stawu skroniowo-żuchwowego. Często okazuje
się, że to on jest przyczyną bólów zębów, w których stomatolog nie
widzi przyczyny. Obecnie pozytywny wpływ pracy manualnej ze stawem
zauważają lekarze stomatolodzy oraz ortodonci, zalecając wizyty u
fizjoterapeutów jako element wspomagający leczenie ortodontyczne
Najczęstsze dolegliwości:
- bóle i trzaski stawu
skroniowo-żuchwowego
- Bóle głowy
- Zaciskanie zębów
-
Bóle zębów
- Ograniczenie i/lub nieprawidłowy tor ruchomości
żuchwy
- Zgrzytanie zębami (bruksizm)
- Piski i/lub szumy
uszne
- Uczucie zatkanego ucha
- Bóle odcinka szyjnego
kręgosłupa
- Bóle i ograniczenia ruchomości barków
Pacjenci z przewlekłymi problemami tej okolicy zwykle skarżą
się również na dolegliwości w odcinku szyjnym oraz piersiowym
kręgosłupa, co ma wpływ na postawę całego ciała. Duża ilośc napięć
znajdujących się po przedniej stronie ciała wymusza postawę z
głową i barkami wysuniętymi ku przodowi. Z czasem dojdzie do kont
napięcia po tylnej stronie ciała, prowadzi to do wytworzenia
mechanizmu błędnego koła, w przerwaniu którego pomóc może jedynie
skuteczna fizjoterapia.
Konsekwencje, które niesie ze
sobą przewlekły problem okolicy stawu skroniowo-żuchwowego są dla
pacjenta dość poważne. Zazwyczaj zaczyna się od problemów na
poziomie lokalnym, czyli bólu lub zaburzenia funkcji samego stawu.
Nierozwiązany problem będzie stopniowo angażował inne tkanki. W
pierwszej kolejności będą to mięśnie okolicy głowy i szyi, co
spowoduje występowanie min. bólów głowy i kręgosłupa szyjnego, a
także zaburzenie ruchomości odcinka szyjno-piersiowego kręgosłupa.
To z kolei może przyczynić się do szybszego występowania
dyskopatii czy problemów z ruchomością barku.
Leczenie
zaburzeń stawu skroniowo-żuchwowego w pierwszej kolejności musi
obejmować dokładną diagnostykę funkcjonalną. W trakcie zbierania
wywiadu musimy dowiedzieć się o wszystkich dolegliwościach
aktualnie występujących w organizmie pacjenta, aby precyzyjnie
odnaleźć inne obszary powiązane z problemem stawu
skroniowo-żuchwowego oraz poddać je terapii. Leczenie lokalne
skupiające się tylko na okolicach stawu przynosi bardzo dobre
rezultaty w szybkim łagodzeniu dolegliwości bólowych. Natomiast
praca nad resztą ciała pozwala pozbyć się wszystkich wzorców
napięciowych, dzięki czemu minimalizujemy ryzyko nawrotu problemu
w przyszłości. Tylko takie postępowanie jest w stanie trwale
wyeliminować problem.