Diagnostyka kliniczna

W gabinecie wielką uwagę przywiązujemy do bardzo dokładnej diagnostyki. Na początek zaczynamy od dokładnego wywiadu z pacjentem. Wywiad jest niezwykle istotny, ponieważ daje nam wstępny obraz i naprowadza nas na czynniki, które mogą wpływać na obecny stan pacjenta. Czasem może się wydawać, że coś z naszej przeszłości zupełnie nie ma wpływu na nasz obecny stan zdrowia. Niestety nie jest to do końca prawda. Dawne urazy nawet w odległych od miejsca obecnej dysfunkcji odcinków ciała mogą być czynnikami predysponującymi do danego zaburzenia. Co to oznacza w praktyce? Uraz skręcenia "kostki" (stawu skokowego) sprzed 10 lat mógł spowodować odruchowe obronne napięcie mięśni strzałkowych (po bocznej stronie podudzia) co wywołało nieprawidłowe ustawianie i przetaczanie stopy w kierunku pronacji (koślawienia), kolano przy chodzie mogło uciekać lekko do strony przyśrodkowej, kość udowa skręca się do rotacji wewnętrznej w stawie biodrowym, kość biodrowa do przodopochylenia, co skutkuje niezrównoważonym ustawieniem miednicy, która jest podstawą dla kręgosłupa i przy każdym kroku nasz kręgosłup jest asymetrycznie obciążany, rezerwa funkcjonalna zostaje przekroczona i pojawiają się dolegliwości. Im dłużej je lekceważymy, tym bardziej przeciążamy nasz organizm, mogąc w konsekwencji doprowadzić do poważnych zmian strukturalnych.

Następnym krokiem w badaniu jest przeprowadzenie analizy postawy pacjenta.

Jest to niezwykle ważne narzędzie diagnostyczne, dzięki któremu można wykryć niemalże wszystkie asymetrie, nieprawidłowe wzorce postaw i kompensacji w naszym ciele. W praktyce wygląda to tak, że pacjent staje przed terapeutą przodem, tyłem i bokiem. Terapeuta porównuje ustawienie punktów kostnych, które obrazują ustawienie kości w stawach. Dalej porównuje napięcia mięśni i na koniec łączy to wszystko w jeden spójny obraz ciała pacjenta. Następnie wykonywane jest badanie diagnozujące.

Kolejno przechodzimy do typowych testów ortopedycznych, do testów neurodynamicznych, palpacji itp.

...